Η ακουαρέλα είναι το πιο οικονομικό μέσο.
Επειδή το χρώμα αραιώνεται, χρησιμοποιώ πολύ λιγότερο απ' ότι στην ελαιογραφία.
Έχω αφήσει μπογιές ρευστές από το σωλινάριο, στη παλέτα ολόκληρο χρόνο. Έχουν στεγνώσει, αλλά φτάνει μια σταγόνα νερό για να ζωντανέψουν ξανά.

ΣΤΗ ΔΡΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ

Γι αυτή την υδατογραφία χρησιμοποίησα χαρτί White Box Bristol Mat 300 γραμμαρίων που πωλούνται μεμονομένα κι όχι σε μπλοκ και υπάρχουν σε μικρά μεγέθη 30 Χ 50 ή αν θέλετε 100 Χ 70. Είναι πολύ καλό χαρτί και δεν μένει κατσαρωμένο!














Ξεκίνησα το σκίτσο από τα αγάλματα στο κάτω μέρος και στο τέλος έφτιαξα το τρούλο. Λόγω της προοπτικής, δεν ήταν στρογγυλός αλλά οβάλ και δεν γινόταν σωστά με το διαβίτη γι αυτό μετέφερα σημείο - σημείο από εικόνα σε χαρτί πόντο - πόντο όλο το κυκλικό τμήμα.









Για να ραντίσω με καλυπτικό υγρό σε ορισμένα σημεία που ήθελε περισσότερο από άλλα, αντέγραψα και δεύτερο σκίτσο σε διάφανο χαρτί κι έκοψα τα σημεία όπου θα έβαζα περισσότερη υγρή γόμα.

Τοποθέτησα το διάφανο χαρτί πάνω από το κανονικό χαρτί και ράντισα με υγρή γόμα τα σημεία όπου ήταν κενά. Αφήνω να στεγνώσει καλά.













Για τα σκούρα χρώματα και για το άγαλμα στο κάτω μέρος, ανακάτεψα σέπια και μπλε του κοβαλτίου. Αναλόγως ποιο χρώμα είναι περισσότερο, βγάζει απόχρωση γκρίζα ή κοκκινωπή. Για τα κίτρινα ανακάτεψα κίτρινο λεμονί και βερμίλιο.


Μόλις τα χρώματα στέγνωσαν καλά, έβγαλα το καλυπτικό υγρό, στα μεγάλα σημεία τραβώντας το σαν τσίχλα και στα σημεία ραντίσματος, τρίβωντας το με τα δάχτυλα μου.
΄



Το έργο ολοκληρωμένο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου